Warstwa wierzchnia przedmiotu to zewnętrzna warstwa materiału ograniczona rzeczywistą powierzchnia przedmiotu, obejmującą tę powierzchnie oraz część materiału w głąb od powierzchni rzeczywistej, która wykazuje zmienione cechy fizyczne i chemiczne w stosunku do cech materiału rdzenia.
W warstwie wierzchniej możemy wyróżnić:
- Strefę przypowierzchniową, która bezpośrednio przylega do powierzchni rzeczywistej i nie posiada właściwiej sobie struktury,
- Strefę ukierunkowaną, w której występują ziarna ukierunkowane ,
- Strefę efektów cieplnych, w której wystąpiła zmiana wielkości ziarn, przemiany fazowe czy reakcje chemiczne spowodowane procesami cieplnymi,
- Strefę steksturowaną, w której występuje tekstura krystaliczna,
- Strefę zgniotu, w której nastąpiło odkształcenie plastyczne.
